Het is weer bijna Kerst

Nog een weekje en dan is het Eerste Kerstdag. Ik ben het niet vergeten, maar mocht ik het vergeten zijn dan herinnert de commercie mij daar wel aan.
Stapels folders vallen door de brievenbus, de een vertelt me in geuren en kleuren welke cadeau's ik allemaal kan of moet kopen, de volgende schotelt me allerlei excotische recepten voor om een uitgebreid kerstmenu op tafel te zetten, en dan is er ook nog een die me uitnodigt om met een lastminute nog op vakantie te gaan.
Het kan niet op! En ik vraag me af waarmee we bezig zijn. In de krant lees ik dat de gemiddelde Nederlander alweer meer uitgeeft met Kerst, dús het vertrouwen in de economie is gestegen. Jaja, ik doe weer niet mee met de gemiddelde Nederlander...;-((
Toch denk ik terug aan Kerst toen, in een ver verleden, toen Sinterklaas nog kadootjes bracht en Kerst stond in het teken van kerk, bidden en vieren.
Van mij mag Kerst weer die intentie krijgen, dat commerciële mag eruit.
Mijn moeder probeerde steeds iets speciaals op tafel te zetten met Kerst, dat werd niet gewaardeerd, wij wilden gewoon eten. Ik kan me nog herinneren dat ze op de nieuwe kalender bij de Kerstweek schreef:"Doe geen extra moeite met eten, ze waarderen het toch niet!"
Voor mij hoort bij Kerst ook gewoon eten, maar nu de kinderen groter worden willen zij iets speciaals gaan koken. Ik kan het niet tegenhouden, ik laat ze maar! Het zal mij benieuwen, maar waarschijnlijk staat straks op onze nieuwe kalender van 2006 hetzelfde als toen.
En nu 100 kerstkaarten schrijven, dat hoefde toen ook niet...;-))