En wie betaalt dat?

Mensen zijn nu eenmaal niet gelijk. Dat is maar goed ook, het leven zou wel erg saai zijn als iedereen hetzelfde zou zijn.
Verschil moet er wezen, nietwaar?

Soms worden die verschillen op een wel heel confronterende manier duidelijk.
Lees maar even mee:

AMSTERDAM- De kloof tussen het inkomen van topbestuurders en werknemers is in 25 jaar tijd drie maal zo groot geworden.

In het midden van de jaren '80 verdiende een directeur gemiddeld zestien maal een modaal salaris. In 2007 was dat opgelopen naar 44 maal modaal.

Salaris

Het gemiddelde salaris van directeuren van de honderd best verdienende bedrijven, steeg in 25 jaar tijd van 225.000 euro naar 1,3 miljoen euro, aldus het onderzoek. Bij de 25 best verdienende bedrijven steeg het directeurssalaris nog harder. Dat verzevenvoudigde in die periode.

De Amerikaan Tom Ford van concern Gucci voert de topvijf aan van grootverdieners bij Nederlandse bedrijven sinds 1983. Hij incasseerde 106 miljoen euro. Jan Bennink van Numico staat met 85 miljoen op de tweede plaats.

Van de bestuursvoorzitters die nu nog in functie zijn, verdiende Shell-topman Jeroen van der Veer in 2007 het meeste: 9,4 miljoen euro. Dat is 314 maal modaal.

Verschil mag er wezen, daar heb ik geen enkel probleem mee. Maar het vreemde aan bovenstaand bericht is dat juist de werknemers er voor zorgen dat door hun bijdrage aan het bedrijf de TOPbestuurder z'n portemonnee zo kan vullen.
Dat voelt een beetje wrang.

Nu kan ik twee dingen doen, óf me verzetten tegen die topinkomens óf onderzoeken of er mogelijkheden zijn om ook zo'n topinkomen te verwerven.
Zo'n bedrag van 9,4 miljoen Euro voelt toch wel lekker. En ook al betaal je dan meer belasting dan bij een modaal inkomen, je houdt in ieder geval meer over.