En ja hoor.....

Vandaag op bezoek bij m'n oudste en haar vriend. Ik moest het nieuwe huis toch bewonderen. Een hele verbetering, zeker als je het vergelijkt met de flat waar ze eerst woonden. Een ruim huis, een mooie tuin en een rustige buurt. Bijna burgerlijk netjes zou je zeggen, maar m'n oudste kennende zal het zseker niet burgerlijk netjes worden.;-))
En jawel hoor, daar kwam heel voorzichtig de vraag.....Ik was er een beetje op voorbereid, maar toch verraste de vraag me.
"Of ik straks, als de kleine er is, drie dagen in de week wil oppassen?"
Terwijl ik altijd riep: "Dat doe ik nooit, ik heb mijn tijd gehad!" heb ik nu toch beloofd dat ik erover zal nadenken. Enerzijds lijkt het me wel leuk, anderzijds zie ik enorm op tegen het weer zo gebonden zijn, weer een box in de kamer, weer traphekjes in huis, weer bang voor verkouden baby's.
Help!! Ik word nooit een echte, lieve oma! Hoe moet dat nou??