Een paar extra ogen

Al toen ik 6 was kreeg ik m'n eerste bril voorgeschreven. Ik haatte dat ding, en 'm stukmaken was de enige manier om een weekje van dat ding verlost te zijn.
Maar m'n ouders waren volhouders en ik trouwens ook. (Ik heb 't niet van vreemden).
Toen ik het eindelijk zélf voor het zeggen kreeg is de bril van het toneel verdwenen. Ik heb nog een aantal jaren lenzen gehad, maar dat ging niet samen met m'n eerste zwangerschap. De lenzen werden met vervroegd pensioen gestuurd.
Je kunt het 'minder' zien je zo eigen maken dat het bijna niet opvalt. Je let bij kinderen op de kleur van de jas, omdat je geen gezichten kunt onderscheiden. Alleen bij het wisselen van het seizoen is dat even problematisch. Bij auto's let ik op de nummerborden, die zijn makkelijker te herkennen dan het gezicht van de chauffeur. Als het nummerbord herkenning geeft wist ik dat ik moest zwaaien.

Rond m'n veertigste werden m'n ogen sterker dan ik. Even dacht ik nog dat het aan de krant lag, dat ze uit bezuiniging ook maar bezuinigden op de grootte van de letters. Maar helaas, m'n ogen hebben gewonnen.
Eerst maar een leesbril, kan ik tenminste weer lezen.
Enkele jaren later op naar de dubbelfocus, hééé dat beviel erg goed. Pas toen werd me duidelijk wat ik allemaal gemist heb de laatste decennia. Ik heb verbaasd staan kijken naar al die kleuren groen in de achtertuin.

Drie maanden terug was het tijd voor een nieuwe bril, het leesgedeelte moest sterker. De kunststof glazen van m'n oude bril waren behoorlijk beschadigd.
Na overleg met de opticiën werd gekozen voor glazen van glas. Deze zouden minder snel beschadigen. Niets is minder waar, al na een dag had ik hetzelfde gevoel als op mijn zesde. Stuk maken, die bril! Dan hoef ik 'm niet meer op.
Toch maar andere glazen genomen, maar weer had ik het idee de hele dag door een lachspiegel te kijken. Wanhopig werd ik ervan, tafels staan schuin, alle kopjes en borden zijn ineens ovaal, alle mensen lijken klein en dik, en nog erger, de vloer loopt schuin. Wanhopig werd ik ervan. Een lachspiegel waar weinig mee te lachen viel!

Vanmiddag toch maar weer gebeld, Ja zei die mevrouw, dat euvel kennen we, het ligt aan de glazen. (grrrrr, hadden ze me dat niet eerder kunnen zeggen??)
Ik heb nu een afspraak voor zaterdag, meteen om 9.30.
Dan krijg ik eindelijk weer gewoon kunststof glazen, en die hele grap zal me wel €.700,- kosten . En dan ziet eindelijk weer iedereen er normaal uit (hoop ik).