Die ijverige controleurtjes toch;-))

Prrrrtt, de bel. Lang en doordringend wordt de bel ingeduwd.
Even twijfel ik of ik de deur wel moet openmaken, ik hou namelijk niet van schreeuwers. Maar een van de kinderen is me voor.
De hele deuropening was gevuld met een controleur van het energiebedrijf. Ik was zo geïmponeerd dat ik niet eens naar z'n legitimatie gevraagd heb.

Ik wijs hem de meterkast, doe zelfs de deur voor hem open.
Hij werpt een blik in de meterkast, z'n blik wordt dreigend en hij begint: "Waarom is hier een zegel verbroken?" "Wie heeft dat gedaan?"
Ik schrok, normaal ben ik niet op m'n mondje gevallen, maar nu wist ik toch even geen antwoord. "Weet u dat daar minstens €.1000,- boete op staat?"

Daarna even paniek hier. Ik moest actie ondernemen. Wie heeft die stoppenkast ook alweer aangelegd en wanneer? Gelukkig is mijn visie: Wie wat bewaart die heeft wat! en na even speuren vind ik de bon, gedateerd
20-05-2000. Ik bel en maak een afspraak.
De monteur komt even kijken, en schiet meteen in de lach. "Och gut, heb je weer zo'n overijverig controleurtje gehad?"

Hij controleert de kast, niets aan de hand. Maar d'r moet wel een fax naar het energiebedrijf. Nu moet het energiebedrijf de kast ook nog controleren, die hele grap kost me minstens €.100,-.

Waarom heb ik die bel eigenlijk niet laten gaan?