De een z'n dood is de ander z'n brood

Eindelijk...mijn dochter heeft een huis toegewezen gekregen. Na jaren op de wachtlijst te staan kunnen ze nu dan toch weg uit die flat.
Een heerlijk huis, grote woonkamer, 3 slaapkamers én een grote tuin. En dat allemaal voor hun tweetjes.
Maar...hoe kwam dat nu zo snel? Het verhaal erachter is triest, de vorige bewoner is het huis uitgezet. Waarom? Dat weten ze niet, wel dat het een alleenstaande moeder met 4 kinderen is.
Het huis niet accepteren verandert de situatie van die moeder niet, maar toch dempt het de feestvreugde behoorlijk.