Kerstkaarten
Ieder jaar neem ik me voor om bijtijds te beginnen met het schrijven van kerstkaarten en om deze keer toch echt niemand te vergeten.
Ik neem me voor om op te schrijven van wie we kerstkaarten kregen zodat ik volgend jaar al een kant-en-klaar lijstje heb.
Nog nooit is het me gelukt om het perfect te laten verlopen.
Het begint al met m'n handschrift, bij de eerste lukt dat nog redelijk leesbaar, de 40ste wordt al behoorlijk onleesbaar en kaart 60 kan ik beter niet posten want die is zeker onbestelbaar.
Op iedere kaart moet een persoonlijke tekst, bij kaart 40 zijn die teksten op. De kaarten moeten vóór Kerst bezorgd zijn. Dat verhoogt de stress nog meer en stress werkt niet erg gunstig op mijn handschrift en zeker niet op mijn creatief vermogen om persoonlijke teksten te maken.
Moet ik het aantal adressen niet eens door een zeefje halen? Alle adressen verwijderen van mensen die ik toch nooit zie, van de mensen die ik eigenlijk niet mag en van de mensen die ik vaak genoeg zie om persoonlijk de wensen over te brengen?
In plaats van 80 kaarten hoef ik dan nog maar 20 kaarten te versturen.
Nee toch maar niets schrappen, kerstkaarten schrijven heeft iets leuks, kerstkaarten per post ontvangen ook maar kaarten per mail ontvangen staat me vreselijk tegen. Dat heeft iets onpersoonlijks. In plaats van pen, kaart, schrijven, enveloppe, postzegel en naar de brievenbus lopen druk je nu op één knop en stuurt je hele adresboek dezelfde kaart. Kan het nog onpersoonlijker?
Nee, doe mij maar 'n handgeschreven papieren kaart, zelfgemaakt of een goedkope van het Kruidvat.
Dat vind ik veel waardevoller dan zo'n digitaal monster.
De papieren kaarten hangen minstens nog een maand in de kamer en verdwijnen dan in de archiefdoos op de zolder bij de andere kerstkaarten van de afgelopen tig jaren.
Digitale kaarten gaan meteen in de prullebak.
Ik neem me voor om op te schrijven van wie we kerstkaarten kregen zodat ik volgend jaar al een kant-en-klaar lijstje heb.
Nog nooit is het me gelukt om het perfect te laten verlopen.
Het begint al met m'n handschrift, bij de eerste lukt dat nog redelijk leesbaar, de 40ste wordt al behoorlijk onleesbaar en kaart 60 kan ik beter niet posten want die is zeker onbestelbaar.
Op iedere kaart moet een persoonlijke tekst, bij kaart 40 zijn die teksten op. De kaarten moeten vóór Kerst bezorgd zijn. Dat verhoogt de stress nog meer en stress werkt niet erg gunstig op mijn handschrift en zeker niet op mijn creatief vermogen om persoonlijke teksten te maken.
Moet ik het aantal adressen niet eens door een zeefje halen? Alle adressen verwijderen van mensen die ik toch nooit zie, van de mensen die ik eigenlijk niet mag en van de mensen die ik vaak genoeg zie om persoonlijk de wensen over te brengen?
In plaats van 80 kaarten hoef ik dan nog maar 20 kaarten te versturen.
Nee toch maar niets schrappen, kerstkaarten schrijven heeft iets leuks, kerstkaarten per post ontvangen ook maar kaarten per mail ontvangen staat me vreselijk tegen. Dat heeft iets onpersoonlijks. In plaats van pen, kaart, schrijven, enveloppe, postzegel en naar de brievenbus lopen druk je nu op één knop en stuurt je hele adresboek dezelfde kaart. Kan het nog onpersoonlijker?
Nee, doe mij maar 'n handgeschreven papieren kaart, zelfgemaakt of een goedkope van het Kruidvat.
Dat vind ik veel waardevoller dan zo'n digitaal monster.
De papieren kaarten hangen minstens nog een maand in de kamer en verdwijnen dan in de archiefdoos op de zolder bij de andere kerstkaarten van de afgelopen tig jaren.
Digitale kaarten gaan meteen in de prullebak.
posted by journaalsoep @ 11:52 p.m.
8 Comments:
At vrijdag, december 22, 2006,
Anoniem said…
Toch zie je het onder de jongere generatie steeds meer: dititale kerstkaarten. En naarmate de maatschappij multicultureler wordt, gaat kerst er steeds meer af. Voor moslims en joden betekent kerst niets. Bewaar vooral je kerstkaarten, ze zijn over 30 jaar geld waard. Dan kun je ze aan het museum verkopen.
At vrijdag, december 22, 2006,
Annelies said…
mmm... ik heb juist het idee dat Kerst steeds méér wordt. En vooral méér commercieel....
At zaterdag, december 23, 2006,
Unknown said…
HO ho ho...Merry Christmas!
Deze gooi je vast niet weg Soep!
;-D
Groet. Britt
At zondag, december 24, 2006,
Anoniem said…
Eh, ik moet toegeven dat ik erg weinig winkel. Ik haat winkelen. Ook vanwege spataderbenen, die als dood aanvoelen na 1 uur slenteren. En steunkousen aantrekken voor winkelen, ja dat zou moeten, maar liever vermijd ik winkelen.Maar gisteren met de kinderen Amstelveen winkelcentrum in geweest. No eccape possible anymore.En daar kan het idd niet op. Kerstmannen die het w.c doorsjouwen met engeltjes erom heen, die snoepgoed uitdelen. Eindeloos kerstliedjes gejank..Waar komen in hemelsnaam al die shoppende mensen vandaan ? Met al die verveelde geplamuurde gezichten, buggy's met dreinende kinderen, die al veel te veel hebben, maar nog meer krijgen. Lange rijen bij kassa's en wachtenden die ondertussen hun mobiele gesprekken, zowel prive als zakelijk, hoorbaar afwikkelen.
Ik was doodmoe en heb in de auto snel Radio 3 FM Serious Request opgezet.Gelukkig hoeft dit maar eens per jaar...
At zondag, december 24, 2006,
journaalsoep said…
Heerlijk, een medestander. Ik heb een hekel aan winkelen. Een gevoel van paniek bekruipt me in die overvolle winkels.
Als ik er niet onderuit kan komen en echt ergens voor naar de stad moet ga ik het liefst op dinsdagochtend. Dan is het rustig. Nog liever zou ik zien dat er op dat moment niemand anders in de winkel was, ze precies dat hadden wat ik zocht en dat ik binnen 5 minuten klaar was.
Gelukkig hebben we nu shoppen via internet. Dat is een uitkomst!
At donderdag, december 28, 2006,
Anoniem said…
Ik las gisteravond dat Ikea een fiks aantal bezoekers heeft gehad die hun kerstkado kwamen ruilen, niet leuk vonden ze. Zelf kreeg ik van de werkgever in het kerstpakket een 20 cm langwerpig schaaltje met de breedte van een olijf. Daar kun je dus 20 olijven in op een rij leggen. Maar als je niet van olijven houdt ? En het kwam een beetje dom op me over. Waartoe zijn wij op aarde ? Om olijven op een rij te leggen ? Maar anderszijds ben ik grootgebracht met het idee dat je dankbar moet zijn voor kado's en voor het idee zelf, en het beeld van consumenten die ontevreden hun kadoos terugbrengen vind ik ook niet echt plesant.
At donderdag, december 28, 2006,
journaalsoep said…
Dat ruilen van kerstcadeautjes vind ik een goede zaak. Als je ziet wat er ieder jaar in de kerstpakketten zit dan denk ik dat dat geld veel beter besteed kan worden. Het is eigenlijk geen krijgen van dat kerstpakket, al doen ze wel alsof het een cadeau is. Werknemers betalen dat cadeau zelf. Al die spullen die eerst lang ongebruikt in kast liggen om vervolgens weggegooid te worden omdat ze over de houdbaarheidsdatum heen zijn, dat is pure verspilling.
Nee, dan liever een kerstcadeau in de vorm van geld, dat kun je tenminste naar eigen inzicht en behoefte besteden.
Werknemers zouden de keuzemogelijkheid moeten hebben of ze óf geld óf een pakket willen hebben. Dan hoeft er derde kerstdag niets geruild te worden.
At maandag, januari 01, 2007,
Anoniem said…
Tja, vroeger bestond dat wel, ik herinner me dat ik als admin medewerker van een wijkopbouworgaan 3 maal per jaar de medewerkers een belastingvrije verstrekking overmaakte. Niks aan het handje. Kennelijk is dat afgeschaft. Waren de medewerkers erg blij mee, konden ze zelf beslissen of ze dit aan een fiets, wasmachine of iets anders spendeerden... Beter dan zinloze tierlantijnen die bij mij weer op de 30 april vrijmarkt belanden...
Een reactie posten
<< Home